A blog to share my experiences while traveling, photographs I take, and the memories that they make.
Saturday, July 28, 2012
Thursday, July 26, 2012
हप्ता बंद
हप्ता बंद नावाचा कार्यक्रम बघत होतो. एक कुटुंब आलं होतं. त्यांची ’इन्ट्रो’ म्हणून एक दृकश्राव्य क्लिप दाखवण्यात आली. त्यात त्यांनी कसं कर्ज घेतलं, मग ते फेडण्यासाठी त्यांच्याकडे कसे पैसे नव्हते, मग त्यांनी कसा आत्महत्येचा प्रयत्न केला,... असं सगळं ..त्यांच्याच कडून अॅक्ट करून घेतलं होतं... (म्हणजे ती व्यक्ती असे पेपर बघून खोटं खोटं चिडतेय... मग बायकोची ओढणी घेऊन पंख्याला बांधतेय वगैरे वगैरे). तसं ख्ररं घडलं असेल, पण ते त्यांनीच पुन्हा अभिनय करून दाखवणं फार फनी वाटलं. आणि मग ती क्लिप झाल्यावर कार्यक्रमाचे सूत्रधार, प्रेक्षक आणि स्पर्धक.. सगळ्यांनी चेह-यावर स्मित ठेवून ’टाळ्या’ वाजवल्या.
अरे काय चाल्लंय ! मूर्खपणाचा कळस आहे.
गोष्टींच्या अशा RIDICULOUS COMMERCIALIZATION आणि DRAMATIZATION ला आपण थंड पणे बघतोय, स्वीकारतोय, प्रतिसाद देतोय, त्यांचा टीआरपी वाढवतोय. मेरा भारत महान बाबा.
Tuesday, July 24, 2012
Monday, July 23, 2012
Why bother?
I was watching 'Ripley's Believe it or Not' the other day on AXN. I do not know which unbelievable person they were talking about really. But as I switched to the channel they were interviewing people walking on the road at random, asking them about this person. And then there was this very old lady whom they asked what she thought about this person. And here is what she said that caught my mind.
'.... I mean that is what life really is. If you're not going to do or create something unusual; why bother?'
I was so held by this statement. This old lady just impressed me with this thought. She just put in words, what I keep thinking all the time. For me she is one great mind. Cheers YOUNG lady ! I appreciate.
'.... I mean that is what life really is. If you're not going to do or create something unusual; why bother?'
I was so held by this statement. This old lady just impressed me with this thought. She just put in words, what I keep thinking all the time. For me she is one great mind. Cheers YOUNG lady ! I appreciate.
Saturday, July 21, 2012
Monday, July 9, 2012
7 Cures for Monday Sickness
Monday Blues, or Monday Sickness, or whatever it may be called; I guess, every working person suffers from it. I do as well. Sunday afternoon; and I begin getting depressed. I can't sleep as quickly on Sunday nights. I can't get up as easily on Monday mornings. I keep telling myself; 'don't be sad, there will be a Friday again after 4 days'. However, I have discovered some things which, If I do, I can cure this Monday Sickness to a great extent.
1. Wear your favorite dress on Monday. In formals, wear the shirt which has grabbed the highest number of compliments; or wear a new shirt/trouser/top altogether.
2. Take your favorite dish/vegetable in the lunch box. If you do not carry lunch boxes to office and have a canteen; plan to eat outside.
3. Take your selected favorite songs on a USB/CD to play in the Car stereo or have them copied on iPod/Mp3 player.
4. Have a plan to go out for shopping or dinner or both in the evening.
5. Wear your favorite perfume. One which you wear only on special occasions.
6. During the day, think about a destination for your next holiday.
7. Or the easiest one - Bunk. ;) and go out roaming, have lunch, spend time on a lake or a beach and return home at usual time..
If you too, may have invented your own cures for Monday Sickness, please share with me. I will appreciate your responses.
Merry Monday ! ;)
Wednesday, July 4, 2012
नडला की तोडला - पार्ट २
‘नडला की तोडला’... नावाची एक पोस्ट केली होती मी माझ्या एका दुस-या ब्लॉग वर. http://ajstates.blogspot.in/2011/05/blog-post_11.html
तसाच एक काहीसा किस्सा परवा झाला. आम्ही गाडीतून जात होतो, आणि समोरच्या गाडीच्या मागच्या बंपर वरच्या स्टिकर ने माझं लक्ष वेधून घेतलं. आणखी एक स्टिकर ‘क्लिक’ झाला मला ‘क्लिक’. :) स्टिकर असा होता...
EPIC आहे. ऐतिहासिक. खतरनाक. म्हणजे टॉपच. भरीस भर म्हणजे हे पुण्यात नजरेस आलेलं वाक्य आहे. इथेच त्याची महती सिद्ध होते खरं तर..
पण ज्याला सुचलं तो माणूस सॉलिड क्रिएटिव्ह असणार. म्हणजे उगाचच मोठमोठी वाक्य लिहिणा-यांपेक्षा मला या माणसाची प्रतिभा जास्त भारी वाटतेय. सिंपल आणि स्पष्ट. चिटका... तो फटका. खलास!
तसाच एक काहीसा किस्सा परवा झाला. आम्ही गाडीतून जात होतो, आणि समोरच्या गाडीच्या मागच्या बंपर वरच्या स्टिकर ने माझं लक्ष वेधून घेतलं. आणखी एक स्टिकर ‘क्लिक’ झाला मला ‘क्लिक’. :) स्टिकर असा होता...
EPIC आहे. ऐतिहासिक. खतरनाक. म्हणजे टॉपच. भरीस भर म्हणजे हे पुण्यात नजरेस आलेलं वाक्य आहे. इथेच त्याची महती सिद्ध होते खरं तर..
पण ज्याला सुचलं तो माणूस सॉलिड क्रिएटिव्ह असणार. म्हणजे उगाचच मोठमोठी वाक्य लिहिणा-यांपेक्षा मला या माणसाची प्रतिभा जास्त भारी वाटतेय. सिंपल आणि स्पष्ट. चिटका... तो फटका. खलास!
Subscribe to:
Posts (Atom)